Sneeuw, heel veel sneeuw

De klimaattop in Kopenhagen mislukt, de opwarming van de aarde gaat door en ondertussen zitten we al bijna een week in de sneeuw. Een dik pak sneeuw wel te verstaan. Sinds jaren niet meer zo veel sneeuw gezien. Veel last mee gehad in het verkeer, maar ook wel weer spectaculair om mee te maken, de ene auto na de andere glibbert over de weg en door (of beter gezegd: uit) de bochten.

Nu maar vanuit huis werken, dat scheelt een paar uur reistijd (extra) per dag.

Het uitzicht vanuit mijn werkkamer doet idyllisch aan.

De kinderen in de straat genieten volop van de sneeuw en Sophie ook, maar dan wel vanuit haar bolderkar, want die natte, koude sneeuw is maar ´bah.´

Het zal sinds 25 jaar weer een witte kerst worden, ook al zijn het de smeltende restanten van de sneeuw die nu gevallen is. Met het klimaat kunnen we nog wel even vooruit, zo lijkt het.

Iedereen goede feestdagen toegewenst!

Vakantie voorbij

Na vier weken vakantie is vandaag weer de eerste werkdag. Tijd voor een korte terugblik.

Eerst twee weekjes op de camping gestaan in Zuid-Limburg in de caravan. Prima weer en goede sfeer. Stonden tegenover een speeltuintje zodat Sophie zo vanuit de voortent naar buiten kon kruipen, het zand in. Veel dagjes er op uit getrokken; op de foto Sophie die voor het eerst op de motor zit, weliswaar hier nog op een draaimolen-BSA, maar toch.

Een dag na terugkomst is het gips van mijn been verwijderd. Dokter wilde eigenlijk nog 5 weken gips er achteraan plakken, maar onder een paar strikte doktersvoorwaarden/beperkingen mocht ik (gelukkig!!) toch zonder gips vertrekken naar Menorca met mijn meiden. Daar heerlijk weekje gehad in een prachtig hotel met veel kinderactiviteiten. Sophie blijkt naast water ook erg te houden van dansen.

En... Sophie besloot op Menorca voor het eerst echt te gaan lopen. Nu een paar dagen later loopt ze als ware ze Usain Bolt op de 100m. Prachtig om te zien. Volop genieten.

En nu dus weer tijd voor actie op het werk.

Twee keer is scheepsrecht?

Vanmorgen weer in ziekenhuis geweest. Gipskamer voelt al als thuis, werd ook hartelijk ontvangen. Eerst spalkgips er af geknipt (zie foto).

Toen diagnose door chirurg. Bij aankomst zei -ie nog dat het hem sterk leek dat de pees kapot zou kunnen gaan doordat er wat borden en een plank op zijn gevallen. Nadat ik 'm verteld had van hoe hoog de kilo's er op gedoken zijn, kon hij niet anders dan beamen dat ik een enorme pechvogel was.

De diagnose: geen twijfel mogelijk, Achillespees weer kapot of deels kapot. Maakt qua behandeling niet uit; MRI of Echo heeft dan ook geen zin. Voet in de spitsstand gezet en weer vijf weken in het loopgips. Hopelijk is twee keer gips wel scheepsrecht en volgt er geen derde ronde.

Nu wel met een elegant hakje er onder, zodat ik nog enigszins kan lopen. Voor de kenners, de hoogte van de hak is ongeveer 6 cm, dus een beste stiletto-hak. PC Hooft, here I come...

Klein hoekje

Mijn revalidatie verliep erg voorspoedig. De fysiotherapeute was iedere keer weer verbaasd over mijn vorderingen. De schema's werden elke keer aangepast. Top dus. Ik liep al bijna weer als een kievit.

Maar...

Een ongeluk zit in een klein hoekje... vrijdag trok ik een keukenkastje open en daar viel de volledige inhoud uit, met planken, serviesgoed en al. En wat denk je? Precies in/op het litteken van de operatie! Hoe is het mogelijk!! Een flinke jaap in het been en veel pijn. Toch maar even bij dokter langs. Die dacht dat het wel meeviel, maar zaterdag omdat het niet goed voelde, toch second opinion gehaald.

Die arts stuurde me door naar eerste hulp en daar ben ik weer in het gips gezet. Nog niet zeker wat er precies aan de hand is, maar ik hou rekening met het ergste, opnieuw in- of afgescheurd.

En nu zit ik weer op de bank met het gipsbeen omhoog, net als 2,5 maand geleden...

BUT

De titel doet vermoeden dat we hier met een schunnige blog te maken hebben, of een voetballer van MU, maar (of de Engelse variant hierop) niets is minder waar. BUT staat voor de Bus uit UTrecht.

Vandaag kaartjes gekocht voor de bekerfinale op 17 mei. Met Ruben en Luuck en 15.999 andere Friezen ga ik daar naar toe om ons Heerenveen aan te moedigen. Instappen in Utrecht (is dichterbij voor L&R) en dan in optocht naar de Kuip. Hopelijk zitten we niet al te hoog (definiteve kaartje krijgen we pas in de bus, is verplichte combi), want ik weet hoeveel trappen de Kuip heeft, haha. En met mij in het gips en Ruben nog herstellend van zijn ski-ongeluk-been gaat dat niet zo snel.